Początki naszego Cechu sięgają 1516 roku, kiedy to otrzymał swój pierwszy Statut jako Cech Złotników Starej Warszawy.
W 1752 roku powstał Cech Zegarmistrzów, a w 1789 Cech Brązowników i Mosiężników.
W 1792 roku król Stanisław August podarował Cechowi Złotników sztandar z wizerunkiem świętego Eligiusza, patrona złotników, a dziś całego Cechu.
W XIX w. i w latach międzywojennych XX w. wymienione branże funkcjonowały w formie odrębnych cechów, przy czym grawerzy byli związani organizacyjnie ze złotnikami.
Po raz pierwszy w postaci zbliżonej do dzisiejszego, nasz Cech działał w latach okupacji niemieckiej. W obecnej formie Cech ukształtował się po 1956 roku.
Działalność warszawskiego rzemiosła zawsze służyła swemu miastu. W trudnych powojennych latach mistrzowie cechowi uczestniczyli w odbudowie i naprawach warszawskich pomników, w 1948 roku wykonali insygnia rektorskie dla władz Uniwersytetu Warszawskiego.
W latach 60 i 70 XX wieku głośna była akcja wyposażania miasta w zegary wieżowe z kurantami, wykonano ich 21 w czynach społecznych. Spektakularnym wydarzeniem było wykonanie zegara wieżowego dla odbudowanego Zamku Królewskiego w 1974 roku przez członków naszego Cechu.
W 1966 roku z inicjatywy członków naszego Cechu pod przewodnictwem ówczesnego Starszego Cechu Jerzego Januszkiewicza powstało Muzeum Rzemiosł Artystycznych i Precyzyjnych, które jest integralną częścią Cechu.
Cech jest członkiem Mazowieckiej Izby Rzemiosła i Przedsiębiorczości,
ma osobowość prawna. Działa na podstawie ustawy o rzemiośle z 22 marca 1989r.
/DU nr 17 poz.92 z póz. zmian, w 2001 r. poz. 769 i 770 oraz 129 poz.1445/ i
na podstawie własnego Statutu zatwierdzonego przez Sąd Rejonowy
dla m.st. Warszawy XII Wydział Gospodarczy KRS pod nr.0000120051.
| TAGI: |
organizacja
stowarzyszenia
|
